Hoewel wij als mensen de wereld verdeeld hebben met behulp van grenzen, heeft de natuur daar weinig boodschap aan. Een das geeft er niet om of hij nu Nederlander of Belg is. Daarom dat wij naar jaarlijkse traditie deze grenzen overschrijden om samen te werken ter verbetering van de natuur en misschien ook wel een klein beetje van de wereld.
Dit jaar was het de beurt aan Natuurmonumenten om Natuurpunt, JNM, Natagora en tal van andere vrijwilligers te ontvangen aan de ENCI groeve. De ENCI groeve aan de voet van de Sint-Pietersberg werd opgericht in 1926. Tot enkele jaren terug werd er in deze groeve massaal kalksteen ontgonnen, met behulp van dagbouw. Dit is een methode waarbij kalk ontgonnen wordt door het afgraven van de oppervlakte. Met deze methode wordt het landschap erg aangetast. Nadat de ontginning gestopt was, werd een transformatieplan voor het ENCI-gebied uitgedacht. Hierbij helpt Natuurmonumenten mee om de prachtige natuur terug te krijgen. Ditmaal werd de strook tussen de groeve en de hoge overgangszone onderhanden genomen.
Ondanks de wisselvallige weersvoorspellingen konden we rekenen op meer dan 40 vrijwilligers. Massaal gingen ze aan de slag om het opkomende struikgewas en bomen terug te dringen en hiermee de unieke natuur in de ENCI groeve alle kansen te geven om zich verder te ontwikkelen. Die natuur liet zich dan ook zien tijdens de werken. Onder de toeschouwers bevonden zich een rugstreeppad en een alpenwatersalamander die nieuwsgierig waren naar onze bezigheden. Bovendien wekt een kalksteengroeve als deze altijd de nieuwsgierigheid van fossielen liefhebbers. Ook zij kregen waar voor hun geld, helaas geen nieuwe mosasaurus, maar wel enkele belemnieten. Restanten van miljoenen jaren oude inktvissen die erg hard lijken op de hedendaagse pijlinktvissen. Tussen al het zwoegen en werken zorgde Natuurmonumenten voor een royale maaltijd, wat na het harde werken nog beter smaakte. Kortom, we kunnen terugblikken naar een dag dat alles had: zinvol werk, een gezellige grenzeloze sfeer, boeiende waarnemingen, en heerlijk eten.
Door Kristiaan Proesmans