Door Peter Doorakkers
Een kleine vijftig mensen uit Vlaanderen, Nederland en Oekraïne trotseerden op 13 augustus de hitte om te helpen bij beheerwerken op het Plateau van Caestert. Er werd geharkt, gehakseld en meer – en de grotten onder de Tiendeberg in Kanne werden verkend.
De Vlaamse afvaardiging bestond naast leden van Natuurpunt Riemst ook uit de jongeren van de Jeugdbond voor Natuur en Milieu. Zij bivakkeerden van 4 tot 14 augustus in het lokaal onder de kerk van Kanne voor hun jaarlijkse werkkamp.
JNM’er Victor blikt tevreden terug op de dag: “Ik kom hier zelf al zeven jaar terug. Zo’n dag als vandaag is een hoogtepunt waar iedereen naar uitkijkt.” Met een knipoog: “Het is een wat rustigere dag qua werken en er is veel lekker eten… Nee, het is gewoon altijd leuk om met andere mensen samen te werken en met een grote groep in de natuur bezig te zijn. Je ziet dan veel resultaat op korte termijn. Er is hier een enorme biodiversiteit. De Sint-Pietersberg is gewoon een prachtig gebied, als je hier rondkijkt, heeft dat weinig uitleg meer nodig.”
Ook onze Nederlandse buren van Natuurmonumenten waren erbij. “Wij vinden het belangrijk dat we elkaar ook eens op een andere manier spreken, dat je in het veld samenwerkt”, zegt Frans Reijnen. “Voor mij is dat extra leuk omdat ik nieuw ben in het gebied. Er wordt zo een drempel geslecht, je benadert elkaar gemakkelijker als je met elkaar in het veld hebt gewerkt. En de natuur heeft geen grenzen.”
Vanuit Maastricht kwam ook hulp van enkele Oekraïners. De recent naar Nederland gekomen Nataliia was meteen geïnteresseerd toen ze op Facebook over de dag las. “Het was leuk”, vertelt ze. “Ik wil graag werken aan het verbeteren van de natuur en nieuwe mensen ontmoeten. Als je in de natuur werkt, kun je gewoon ontspannen en hoef je nergens aan te denken. Ik heb veel interessante verhalen gehoord van de andere deelnemers, die heel vriendelijk waren.”
Ze nam ook deel aan de rondleiding door de grotten onder de Tiendeberg. Die werd na de lunch gehouden. “De grotten hebben grote indruk op gemaakt, ze zijn indrukwekkend groot en gevuld met vele verhalen uit deze streek.”
“De Sint-Pietersberg is een soort halfnatuurlijk gebied, dat mede ontstaan is door eeuwenlang kleinschalig landbouwbeheer”, vertelt Natuurpunt-voorzitter Gabriël Erens over het belang van de werken. “Dat evenwicht tussen menselijke en natuurlijke activiteit heeft soortenrijke stukken opgeleverd en die houden wij met deze werken in stand. Want doe je niets, dan verruigen de graslanden om vervolgens te verbossen. Dan krijg je soorten die je niet wilt, en de soorten die je wel wilt, verdwijnen. Het is heel mooi dat opnieuw zoveel mensen zich hebben ingezet om dat te voorkomen.”
